Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

το έμαθαν αργά....

Αίφνης, κάποιοι απο τους 300 της Βουλής, ανακάλυψαν τί ψήφισαν!

Ε όχι να υπογράψουμε τέτοιους υποτελείς όρους! Η δήλωση του ενός, έφερε το ξέσπασμα του άλλου, τη γκρίνια του τρίτου και τη διαμαρτυρία του τέταρτου..... Κίνημα όλόκληρο λέει οι αντιδρώντες τώρα. Στερνή μου γνώση!


Γυρνάνε στα στέκια και στους πεζόδρομους και ξεφυσώντας με άγχος και οδύνη, ψιθυρίζουν μισόλογα για την κοινωνία.

Δείχνουν κατανόηση. Λένε για τους πολίτες που υποφέρουν στους διαδρόμους των νοσοκομείων, για τα παιδιά που δεν θα έχουν το θρυλούμενο ''νέο σχολείο'' το Σεπτέμβριο, για τις μανάδες που πασχίζουν κάθε μέρα για την αυριανή, για τους νέους που καταδικάζονται σε εργασιακό μεσαίωνα....

Εκεί μεταξύ φραπουτσίνο και σαλάτας κάνουν απολογισμό και κάτι τους λείπει. Τα μετρούν , τα ξαναμετρούν, αλλά δεν τους βγαίνουν. Μετά τον ''τυφώνα Λοβέρδος'' μάλιστα με εκείνο το φοβερό Προεδρικό Διάταγμα για τα εργασιακά, κάποιος σε μια εφημερίδα δήλωσε οτι αισθάνεται πλέον ντροπή! Ναι ντροπή!

Τί να την κάνει τη μετάνοιά τους η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας που ψοφοπεινάει στο δάσος και είναι κι αυτή καταδικασμένη εάν δεν εμφανισθεί η εγγονή με το πανέρι; Αμ κι εκείνος ο Πρόεδρος που βάζει την υπογραφή του στο Διάταγμα; Την ηλικία της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας έχεις Πρόεδρε και δεν σέβεσαι τα νιάτα; τα όνειρα και τις προσδοκίες τους; Μην μετανοιώνεις, δεν έχει νόημα.

Τί να την κάνουν τη μετάνοιά τους οι συνταξιούχοι γονείς μου που πίστεψαν οτι με την ψήφο του Οκτωβρίου θα δημιουργηθεί ελπίδα για μια καλύτερη Ελλάδα;
Τί να την κάνουν τη μετάνοιά τους οι εργαζόμενοι που στραγγαλίζονται απο τη μία πλευρά, κι απο την άλλη κάθε βράδι στα δελτία των 8 ακούν για βίλες, λιμουζίνες και κότερα, ένώ ταυτρόχρονα βομβαρδίζονται με επικοινωνιακές αηδίες, περί εθνικής κυριαρχίας, περί μονοδρομήσεων στο κέντρο της πόλης, περί ψηφιακής παιδείας της νέας εποχής και άλλα τέτοια....

Οι πολίτες έδωσαν ότι είχαν. Το κράτος όμως, είναι ακόμα τεράστιο. Και μόλις εμφανίσθηκαν οι πρώτες γκρίνιες έστω κι αργά -γιατί έτσι κι αλλιώς σκέφθηκαν αργά το τί ψήφισαν οι πατέρες του εθνους- η κεφαλή αγρίεψε: ''Δεν θα καθίσω να με εκβιάζουν και θα πάω σε εκλογές'' ακούσθηκε. ΜΠΠρρρρρρρρρ


ΕΕΕΕΕΕΕ φωνάξτε γρήγορα τους Πάτρωνες! Τα λεφτά που μας έδωσαν δεν θα μπορέσουν να τα πάρουν πίσω, γιατί θα τα κάνουμε προεκλογικές εκστρατείες. Για το καλό μας. Για να μη μας εκβιάζουν. Φωνάξτε τους!!!

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Μην ανησυχείς Πινόκιο.....


Με αγωνία ξύπνησε τη νύχτα το ασχημούλικο αγοράκι τρίζοντας τις κλειδώσεις του. ‘’Ε Μπαμπάααα! Τζεπέτοοοο!’’
‘’τι θέλεις και με ξυπνάς μέσα στη νύχτα?’’
‘’Φοβάμαι μπαμπουλη. Δυο τουρκικές φρεγάτες μπήκαν λέει και βολτάρουν στο Αιγαίο’’.
‘’Γι αυτό με ξυπνάς βρε Πινόκιο? Έχουν γνώση οι φύλακες, μην ανησυχείς. Κοιμήσου πάλι’’, του λέει ο γερο Τζεπέτο.
‘’Μα τι λες μπαμπούλη, δεν είναι στα ανοιχτά και σε βραχονησίδες, στο Σαρωνικό κόβουν βόλτες. Εκεί που μου υποσχέθηκες ότι θα με πάς διακοπές. Στη Τζιά’’, λέει ανήσυχος ο μικρός με την μακριά μύτη.

‘’Πάλι ψέμματα λες άτιμο παιδί. Είμαστε ασφαλείς. Σε βεβαιώνω ότι στα νερά του Αιγαίου κολυμπούν ελληνικά ψάρια, πλέουν ελληνικά πλοία (ακόμα), όπλα έχουμε, χρήματα υπάρχουν…. Τι θέλεις λοιπόν;’’

‘’Η μία φρεγάτα, μετά από μια μακρά πορεία μέσα από τα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες πέρασα μεταξύ Τζιάς και Σουνίου, τα’ ακούς μπαμπουλη???? Ύστερα βγήκε στο κεντρικό Αιγαίο περνώντας μεταξύ Ανδρου και Καφηρέα’’, λέει λαχανιασμένος ο Πινόκιο.

‘’Δεν ανησυχώ μικρέ μου. Είμαι βέβαιος ότι τους παρακολουθούν στενά οι αρμόδιες αρχές’’

‘’Μα την ίδια στιγμή, ενώ η μία φρεγάτα περνούσε νότια της Σαντορίνης, η άλλη βρισκόταν δυτικά της Λέσβου και τράβαγε προς Δαρδανέλλια μπαμπούλη!!! Είναι καλό λες να συμβαίνουν όλα αυτά?’’

'’Ακου γιέ μου’’ του λέει με σοβαρό ύφος ο Τζεπέτο. Κάποτε είχε βγει το Πίρι Ρέις και βολτάριζε στα διεθνή νερά του Αιγαίου, και δεν κοιμήθηκε κανείς όλη νύχτα. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Τί πλοία και αεροπλάνα μου λές τώρα.... Οι τούρκοι μας έκαναν προχτές επίσκεψη και φιλοφρονήσεις. Το ίδιο κι εμείς. Δεν είναι πια όπως παλιά’’.

‘’Δηλαδή τώρα δεν κινδυνεύουμε?’’ ρωτάει ο μικρός με περιέργεια.
‘’Η εθνική μας κυριαρχία παραβιάσθηκε από άλλη πόρτα.Απ ' αλλού μας την έφεραν... Μας κάνουν άλλοι κουμάντο στην τσέπη μας βλέπεις. Τι θα μπορούσαμε να πάθουμε χειρότερο από τις φρεγάτες που κάνουν κρουαζιέρες?’’ αναρωτήθηκε ο Τζεπέτο με ένα βαθύ αναστεναγμό και πήρε στην αγκαλιά του το ξυλένιο αγόρι του να το ησυχάσει.

''Καληνύχτα γλυκό μου αγοράκι, αύριο θα το έχεις ξεχάσει το..... κακό αυτό όνειρο'', του ψιθύρισε........