παραμύθι με Φωκαείς

Όταν μια φορά κι έναν καιρό οι Αρχαίοι Φωκαείς έφευγαν διωγμένοι από την αρχαία Φώκαια, που είχε πέσει σε περσικά τότε χέρια, με πόνο και δάκρυα στα μάτια έριξαν εκεί μπροστά στη θάλασσα ένα σκουριασμένο κομμάτι σίδερο, ορκιζόμενοι να μην ξαναγυρίσουν ποτέ, παρά μόνο εάν εκείνο το σίδερο έβγαινε στην επιφάνεια! Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνέβη ως σήμερα.

Σαν αυτά τα μέρη να είναι σημαδεμένα απο κατάρα με πόνο παντοτινό, τέτοιο που δεν ξεφεύγεις, η ιστορία επαναλήφθηκε τα νεότερα χρόνια. Ομως οι Ελληνες της Φώκαιας στη Μικρασία, ούτε καν το μαύρο σίδερο δεν πρόλαβαν να ρίξουν κυνηγημένοι απο τους αιμοσταγείς διώκτες τους. Ηταν οι φρικτές ώρες της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας που το λεπίδι και η φωτιά είχαν φτάσει ως τη Φώκαια στις 30 Μαϊου/12 Ιουνίου του 1914. Τέτοιες ημέρες δηλαδή......

Οι λυσασμένοι Τσέτες έκαιγαν και σκότωναν. Δεν τους σταμάτησε ούτε το δάκρυ, ούτε η λύπη, ούτε κάποιες γαλλικές σημαίες που υψώθηκαν πρόχειρα απο τον αρχαιολόγο Felix Sartiau και τους άλλους ομοεθνείς του Manciet, Carlier και Dandriát που θέλησαν να διασώσουν όσες οικογένειες Φωκαεων μπορούσαν. Στο βιβλίο του Sartiau οι περιγραφές των εικόνων που είδαν τότε, είναι ανατριχιαστικές. Μιλούν για φριχτούς βασανισμούς και ακρωτηριασμούς ηλικιωμένων, βιασμούς μικρών παιδιών και κυνήγι μέχρι θανάτου. Το ίδιο και το βιβλίο του αμερικανού Προξένου στη Σμύρνη Τζορτζ Χόρτον ’’Η κατάρα της Μικρασίας’’.

Ομως η σημερινή Τουρκία άλλαξε πρόσωπο. Τη βοήθησε σε αυτό και η Ελλάδα διεκδικώντας στην Ευρώπη το δίκιο του γείτονα. Ο γείτονας όμως μέρα με τη μέρα, πετάει τη μάσκα. Αφού αφάνισε παλαιούς και νεότερους Φωκαείς, επιχειρεί σήμερα να υποκαταστήσει τον ελληνικό πολιτισμό και τον οικειοποιείται με το μαγικό εφεύρημα του ’’πολιτισμού της Ανατολίας’’.

Στην προσπάθειά της ’’περάσει απο την κολυμβήθρα του Σιλωάμ’’ για να ξεχασθούν τα μαζικά εγκλήματά της εναντίον τριών εκατομμυρίων Αρμενίων και Ελλήνων, η Τουρκία κατασκεύασε αυτό το αρχαίο πλοίο, το έριξε στα νερά του Αιγαίου και το στέλνει ’’ως πρέσβη πολιτισμού’’ στα λιμάνια της Ευρώπης, για να αποπροσανατολίσει την διεθνή κοινή γνώμη, χρησιμοποιώντας με δόλο τον ελληνικό πολιτισμό...

Κρίμα που η συζήτηση για την προστασία του ελληνικού πολιτισμού εξαντλείται στο υπέρλαμπρο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Εξέλειψε άραγε το έλλειμμα πολιτισμού τώρα; Αισθανόμαστε τώρα οι έλληνες πλήρεις με προστατευμένο παρελθόν και ιστορία; Σίίίίγουρα. Αφού και οι άγγλοι φοβήθηκαν (μππρρρ!) και ανακοίνωσαν οτι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα δεν τα στέλνουν εδώ, ούτε δανεικά για λίγες ημέρες!
Εγώ πάλι συνεχίζω να παραμυθιάζομαι και να πιστεύω οτι Πολιτισμός είναι και τα παραμύθια με τους Φωκαείς, την τέχνη, τη ζωή και τα πλοία τους. Τα πλοία, που σήμερα ταξιδεύουν στις θάλασσες με άλλη σημαία.....