Misery

Δεν είναι συνήθης κατάσταση τα θρίλερ στο θέατρο.  Όταν όμως ένα θρίλερ καταφέρει να σε καθηλώσει από το θεατρικό σανίδι,τότε μάλλον πρόκειται για παράσταση επιτυχημένη.  

Το Misery που ανέβηκε αυτή τη χρονιά στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκης τηρεί όλες τις αναγκαίες συνθήκες.  Παράσταση γεμάτη σασπένς ατμόσφαιρα, απολύτως κλειστοφοβική αλλά όσο χρειάζεται ευφυής ώστε να μην γίνεται εξυπνακίστικη, καθώς  επίσης και εξαιρετική απόδοση από δυο καταξιωμένους ηθοποιούς.

Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος και η Ρένη Πιττακή μας μεταφέρουν την ιστορία από τις σελίδες του μυθιστορήματος του Stephen King -μια ιστορία συνώνυμη του απόλυτου ψυχολογικού τρόμου-  όπως έκαναν το 1990 στον κινηματογράφο η βραβευμένη με Όσκαρ Α γυναικείου ρόλου Kathy Bates και ο James Kahan.  

Εκείνος είναι ο επιτυχημένος συγγραφέας Πολ Σέλντον, ο οποίος μετά από ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα σε μια χιονισμένη βουνοπλαγιά, διασώζεται από μια γυναίκα.  Είναι η "number one" θαυμάστριά του Αννι Γουίλκς.  Ο συγγραφέας θα έπρεπε -λογικά- να είναι ενθουσιασμένος κι ευγνώμων στην Αννι για τη ζωή του κι εκείνη πανευτυχής που είχε την τύχη να τον γνωρίσει έστω κι έτσι...  Όμως τίποτε δεν ισχύει από αυτά.  Η Άννι Γουίλκς είναι πωρωμένη με τα βιβλία του αλλά και με τον ίδιο, όπως αποδεικνύεται από την συμπεριφορά της στη συνέχεια. Πρόκειται για μια γυναίκα, πρώην νοσοκόμα, που φαίνεται απλή και ήρεμη, αλλά είναι εν τέλει και παράφρων, αφού τον παγιδεύει ανήμπορο στο σπίτι της στην ερημιά, τον εγκλωβίζει  και δεν τον αφήνει να έχει καμία επικοινωνία με τον "εξω" κόσμο, επικαλούμενη τις καιρικές συνθήκες. Το ίνδαλμά της, ο συγγραφέας Σέλντον, δεν μπορεί παρά να υπακούσει... 

Η Άννι διαβάζει κρυφά το χειρόγραφο που είχε στην τσάντα του κι έχει την τύχη να είναι η πρώτη αναγνώστρια του ένατου βιβλίου -έχουν προηγηθεί άλλα οκτώ- για την Misery, την ηρωίδα του που τόσο έχει θαυμάσει και αγαπήσει...  Οργίζεται όμως όταν διαβάζοντας ως το τέλος το χειρόγραφο, ανακαλύπτει ότι η ηρωίδα "πεθαίνει".  Τον κατηγορεί ότι την "σκότωσε" με ένα σωρό παθιασμένους τρόπους, καθώς μέσα της η Άννι έχει  κάποιες απόλυτες ιδέες για το τι είναι "κακό" και τι "καλό" στη ζωή...  Τον αναγκάζει τελικά να γράψει ένα νέο βιβλίο, αφού καίει αυτό που δεν της αρέσει στην πυρά.  Στόχος να επανέλθει στη ζωή η Misery.  

Ο συγγραφέας Σέλντον που δεν κατάφερε να αποτρέψει την Άννι να καταστρέψει το πόνημά του, δεν έχει και πολλές επιλογές, ξεκινάει λοιπόν το γράψιμο.  Ελπίζει ότι κερδίζει χρόνο, γιατί όσο γράφει, σε κάθε ευκαιρία προσπαθεί να ανατρέψει τα σχέδιά της για να καταφέρει να απεγκλωβιστεί.  Φαίνεται δε ότι το αποτέλεσμα είναι καλό, καθώς κάτω από τις τόσο ιδιαίτερες συνθήκες ψυχολογικής τρομοκρατίας τις οποίες βιώνει, ο Σέλντον γράφει ίσως το πιο καθηλωτικό βιβλίο της καριέρας του. Συνειδητοποιεί ωστόσο ότι κανένα σκοπό δεν έχει η πρώην νοσοκόμα, να τον απελευθερώσει...

Η αρχικά πολύ συμπαθητική σωτήρας του αποδεικνύεται μια απολύτως διαταραγμένη προσωπικότητα και μάλιστα ιδιαιτέρως επικίνδυνη αφού σκοτώνει και τον σερίφη της περιοχής που κάνει την έρευνα για την εξαφάνιση του συγγραφέα.  Η διεστραμμένη αγάπη της για τον Σέλντον και το έργο του γίνεται φανατισμός και άρρωστη μανία.

Η σκηνοθετική οικονομία (σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς, προηγούμενη δουλειά του που μας είχε καθηλώσει ήταν "Η Τάξη μας" στη σκηνή του Εθνικού) υποθέτω όρισε ένα τέλος κάπως διαφορετικό από εκείνο που ζήσαμε στην ταινία ή το βιβλίο, αλλά αυτή η ευελιξία υπάρχει σε τέτοιες περιπτώσεις.  Στον κινηματογράφο εμφανίζεται και η Μάρσα η εκδότριά του συγγραφέα, η οποία του ζητά να γράψει για το τραυματικό βίωμα που είχε εκεί στις αμερικανικές εξοχές και στο σπίτι της Αννι Γουίλκς.  Φυσικά και θα γινόταν απόλυτη επιτυχία ένα τέτοιο βιβλίο!

Στην θεατρική παράσταση ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος (Πολ Σέλντον) δέχεται το χειροκρότημα του κοινού που θεωρεί ότι το έργο είναι στο τέλος (φευ το βιαστικό κοινό)... Εκπνέει. Ωστόσο ακόμα δεν ξεκουράζεται.  "Σας ευχαριστώ..." λέει και περιμένει υπομονετικά.  Ύστερα συνεχίζει να μιλά ως ο συγγραφέας Σέλντον, που σκέφτεται τί θα κάνει με την παρουσίαση του βιβλίου που έγραψε όσο βρισκόταν τραυματίας στο σπίτι της πρώην νοσοκόμας.  Όμως επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι, γιατί και στο σανίδι και στον κινηματογράφο, το όραμα του δύστυχου συγγραφέα, που δεν σταματά να βιώνει τις δικές του ιστορίες, περιλαμβάνει την Αννι Γουίλκς, δηλαδή τον δήμιό του, με την οποία συμπορεύθηκε για να οδηγηθεί στην επιτυχία...

Προλαβαίνετε ακόμα μερικές παραστάσεις. Σπεύσατε 

Θεατρο Ιλίσια Βολανάκης. Παπαδιαμαντοπούλου 4, Αθήνα
τηλ.2107210045