Περί Μνήμης...

 Κανένας απο τους εύπορους έλληνες σε εκείνο τον τόπο δεν είχε σκεφτεί οτι θα ερχόταν μια μέρα ο τρόμος της καταστροφής και της ερήμωσης.  Ποτέ δεν μπορείς να το προβλέψεις τόσο κακό. Οταν όλα είναι καλά τριγύρω, όταν η ευημερία είναι καθεστώς, το μυαλό δεν πάει στην πιθανότητα της συντριβής.....

Αυτός ο τίτλος "Ανοξείδωτη μνήμη" με προκαλούσε εδώ και καιρό.  Σα να μου έξυνε μια χορδή, χαλαρωμένη απο την απραξία, που όμως με προσμονή ανέμενε την ώρα της εγρήγορσης.  

Το βιβλίο της  Πολύμνιας Κοσσόρα είναι μια προσωπική ιστορία που περιγράφει το οδοιπορικό μας οικογένειας που ξεσηκώνεται απο το πάτριο Ναζλί για να συρθεί στα μονοπάτια της Ανατολίας, στα τάγματα εργασίας, σε ατέλειωτες πεζοπορίες ρακένδυτων και τελικά, σε μια περιπέτεια που την οδηγεί σε μια ζωή χωρίς αξία.  Το δίχτυ της αγάπης και της ανθρωπιάς τους σώζει, σαν απο μηχανής θεός και μετά απο μεγάλο σιδηροδρομικό ταξίδι, η οικογένεια καταλήγει στην καμένη Σμύρνη.

Τα αποκαϊδια της ιστορίας και τα ίχνη του διωγμού της σφαγής είναι η εικόνα που αντικρύζουν στις περιπλανήσεις τους.  Προσφυγιά στη νέα πατρίδα, μαζική ταπείνωση, άγνωστος τόπος και αβέβαια βήματα προς το μέλλον καθώς το όνειρο για μόρφωση και για ανοιχτούς ορίζοντες συρρικνώνεται και χάνεται μπροστά στην ανάγκη για μεροκάματο.  Μια ματαιωμένη εφηβεία που βιάζεται λόγω των συνθηκών να ενηλικιωθεί.

Ευτυχώς όμως, υπάρχει η αγάπη, καταλύτης για όλα.  Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Αρίστος.  Ενας πραγματικός ήρωας που απο παιδί γίνεται άντρας με γρήγορο ρυθμό, πολύ γρήγορο γιατί αναγκαστικά τον πιέζουν οι  μέρες και οι νύχτες της ζωής του. Ο αναγνώστης έχει την εντύπωση οτι μεγαλώνει μαζί του.  Ανακαλύπτει σιγά σιγά το χαρακτήρα του, τον γνωρίζει παιδί και στη συνέχεια τον ξέρει άντρα.  

Ο Αρίστος χτίζει την επιβίωση τη δική του και των άλλων με τα υλικά που έχει μέσα του.  Αντλεί δύναμη απο τον πλούσιο σε συναισθήματα κόσμο του, σφίγγει τα δόντια και προχωρεί. Μέσα απο τη ματαίωση και την ταλαιπωρία, τη δική του και των τόσων άλλων γύρω του, κρατάει ψηλά το κουράγιο και την υπερηφάνεια του.Αναζητεί , γιατί όχι, και τον έρωτα και προχωρεί για να χτίσει στέρεα την ευτυχία, να βγάλει κάτι όρθιο απο τα συντρίμμα γύρω του.  

Ο Αρίστος είναι ένας τυπικός έλληνας. Απο αυτούς που ανέσυραν τις ζωές τους απο τα συντρίμμια και τα αποκαϊδια της καταστροφής, απο αυτούς που δεν το έβαλαν κάτω.  Κι επειδή η ιστορία είναι  αληθινή, ας είναι οδηγός μας για το σήμερα που η συντριβή δεν ήρθε απο μια πυρκαγιά, ή έναν συνωστισμό σε ένα λιμάνι......