απο το αγαπημένο FRACTAL και τη στήλη ΕΝΤΕΧΝΩΣ

"Δεν είμαι η αδελφή μου"

Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη – Αργύρη //

Ένα νεανικό μυθιστόρημα με τίτλο «Δεν είμαι η αδελφή μου»(εκδόσεις Μίνωας)  είναι το τελευταίο πόνημα της δημοσιογράφου-συγγραφέως Μαίρης Σάββα-Ρουμπάτη, η οποία καταθέτει την τεχνογνωσία της στις σχέσεις ανάμεσα στις έφηβες κοπέλες.

Πρόκειται για μια ιστορία από αυτές που φυτρώνουν στο χώρο της οικογένειας, γύρω μας, δίπλα μας και που αποτελούν εν τέλει μέρος της καθημερινότητας της δικής μας ή της διπλανής πόρτας.

Δυο κορίτσια σε ένα σπίτι, η Αλίκη και η Μαρία. Η πρωτότοκη είναι σε όλα τέλεια, πρώτη στο σχολείο, στη μουσική, νοικοκυρεμένη, οργανωτική και οργανωμένη. Ένα τέλειο κορίτσι που μεγαλώνει στην οικογένεια απολαμβάνοντας τα πρωτοτόκια, τον θαυμασμό και την αποδοχή του στενού αλλά και ευρύτερου περιβάλλοντός της. Χτίζει την αυτοπεποίθησή της και πορεύεται χωρίς να ασχολείται με τα μικρά καθημερινά πέριξ.

Η Μαρία με το συνηθισμένο όνομα είναι η δεύτερη της οικογένειας και έρχεται καταϊδρωμένη σε όλα. Ιδρώνει να τα καταφέρει στο σχολείο, βαριέται εύκολα, κρατάει το δωμάτιό της αναστατωμένο και διαρκώς ακούει παρατηρήσεις από όλους και για όλα. Επισύρει την μήνι της μητέρας της για τα λάθη της, ενώ υπομένει την πρωτιά της Αλίκης χτίζοντας μέσα της μια διαρκή διαμαρτυρία.

Ωστόσο, η Αλίκη του χρυσού θρόνου πέφτει θύμα της ευκολοπιστίας της και αρχίζει να συναναστρέφεται ένα σκοτεινό αγόρι με μαλλιά αφάνα και μηχανή, που προσπαθεί να την ρίξει στα δίχτυα της γοητείας του με σκοπό να την παρασύρει στα ναρκωτικά.

Η Μαρία με την παρέα του παιδικού της φίλου Πέτρου εξακολουθεί να παίζει ανέμελα στη γειτονιά. Σε μια αναζήτησή της στον κήπο ενός παλιού σπιτιού ανακαλύπτει πως πρόκειται για τη βάση μιας ομάδας εξωσχολικών παιδιών που παίρνουν ναρκωτικά, κάνοντας τα βαποράκια σε άλλα παιδιά του σχολείου.

Η Μαρία σύντομα, επίσης, αντιλαμβάνεται πως η αδελφή της κάνει παρέα με τον περίεργο μηχανόβιο, που δεν είναι κάτι άλλο παρά βαποράκι ναρκωτικών στη διαδρομή να πείσει την Αλίκη να δοκιμάσει τη γοητεία της αμαρτίας.

Η Μαρία με τη δυναμική βοήθεια του κυρ Αντώνη του επιστάτη καλεί την αστυνομία κι εξαρθρώνεται η σπείρα που ετοιμαζόταν να σπείρει το λευκό θάνατο σε ανήξερα παιδιά της εφηβείας. Έτσι κερδίζει τη θέση της στα μάτια της οικογένειας και του κοινωνικού συνόλου,  αποκτώντας την αυτοπεποίθηση που της έλειπε.

Το βιβλίο της Μαίρης Σάββα-Ρουμπάτη έχει πλοκή, σασπένς και αστυνομική σχεδόν αγωνία. Είναι καλογραμμένο και η ανάγνωσή του κυλάει με μιαν ανάσα.
Αυτό όμως που το κάνει να διαφέρει από άλλα νεανικά μυθιστορήματα του είδους, είναι ότι δεν πρόκειται για μια απλή περιπέτεια, αλλά για μια εμβριθή ψυχολογική ανάλυση σχετικά με τη θέση των παιδιών του ίδιου φύλου μέσα στην οικογένεια.

Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη

Οι μικρές ακυρώσεις της Μαρίας από τη  μεγαλύτερη αδελφή της την Αλίκη αλλά και η ελαφρώς αδιάφορη αντιμετώπισή της κυρίως από τη μητέρα της σε διάφορα ζητήματα που οι γονείς τα θεωρούν ασήμαντα αλλά είναι μείζονα για τις τρυφερές ηλικίες των παιδιών, δίνουν το πλαίσιο της διαφορετικής γονικής μεταχείρισης ανάμεσα στις δύο αδελφές.

Η μεγάλη έχει κατακτήσει το θρόνο της με την ικανότητα και τη γοητεία της. Η μικρή μιμείται τη μεγάλη αλλά δεν καταφέρνει να τη φτάσει. Η μεγάλη αδελφή εισπράττει τους επαίνους, η μικρή σκοντάφτει διαρκώς στις δεκάδες παρατηρήσεις. Η μεγάλη απαιτεί χρόνο και προσοχή, η μικρή δέχεται ό,τι περισσεύει.

Στο τέλος, αποδεικνύεται ότι η υπερπροστατευμένη Αλίκη πέφτει θύμα της ευπιστίας της, ενώ η Μαρία έχοντας αναπτύξει τις δικές της άμυνες, μαντεύει ευκολότερα τις δυσκολίες της ζωής.

«Δεν είμαι η αδελφή μου»,  ένα μυθιστόρημα για αγόρια και κορίτσια. Και προπάντων για γονείς που έχουν παιδιά του ιδίου φύλου στην εφηβεία. Μερικές φορές αποδεικνύεται πως τα εγχειρίδια της ψυχολογίας δεν είναι τόσο χρήσιμα όσο ένα μυθιστόρημα με πραγματικούς χαρακτήρες που δίνει το πλαίσιο των ψυχολογικών συσχετισμών μέσα στην οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον.

Ετικέτες: 3, F, Βιβλιοκριτική, Εντέχνως, Ιουστίνη Φραγκούλη, Νεανική λογοτεχνία