Σελίδες βουτηγμένες στην αλμύρα της Τρικυμίας

Συνάντησα την «Τρικυμία» τυχαία την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας της σε βιβλιοπωλείο της Αθήνας.  Η ανάγνωση του νέου βιβλίου της Ιουστίνης Φραγκούλη μοιάζει με μακροβούτι, με κατάδυση σε χαρακτήρες της ανθρώπινης ψυχολογίας, ενώ παντρεύει δυο αγαπημένους της τόπους.  Την Ελλάδα και τον Καναδά.  Δυο τόπους που, καθώς ενώνονται και γίνονται ένα, εκεί ακριβώς χωρίζονται στα δυο, τραυματίζονται, κομματιάζονται, ματώνουν μα πάλι γεφυρώνονται όπως κι οι άνθρωποι που έχουν ριζικό κοινό σαν πεπρωμένο συμπαγές και προδιαγεγραμμένο, σαν νομοτέλεια που έχει σφραγιστεί από έναν έρωτα παντοτινό.

Στον πυρήνα του βρίσκονται οι εκτροπές της ανθρώπινης ζωής, με τίτλο εμπνευσμένο απο το θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, γεμάτο συμβολισμούς, βίαια "κύματα" που σπρώχνουν τις σελίδες σαν σκηνές απο ταινία κινηματογραφική και αφήνουν τους πρωταγωνιστές να ζήσουν κι αυτοί "όλο το παρελθόν σαν ένα Πρόλογο" όπως έλεγε και ο ελισαβετιανός συγγραφέας.  Η "Τρικυμία" κατακλύζει τον αναγνώστη της. Άλλοτε σαν λεπτομέρεια σε μια σκηνή καταιγιστική, άλλοτε σαν καθρέφτης της ψυχής της Πολέτ και του Πέτρου, των πρωταγωνιστών της.

Η Πολέτ και ο Πέτρος είναι δυο νέοι που προέρχονται από πατρίδες διαφορετικές.  Εκείνος είναι γιατρός κι εκείνη μια εξωτική ελληνοκαναδή που κάνει διακοπές σε ένα ελληνικό νησί.  Τί φόντο καλύτερο από το μπλε του Αιγαίου για δυο νεανικές καρδιές!  Εκείνο το πέλαγος όμως γίνεται και η "Τρικυμία" τους, φέρνοντας στη ζωή τους ανατροπές απρόσμενες που μια καλά δουλεμένη λογοτεχνική γραφίδα όπως αυτή της Ιουστίνης, κατευθύνει με μαεστρία και πάθος.

Οι ήρωες σμιλεμένοι σοφά και με λεπτομέρεια, αποδομούνται απο τα πάθη και τις αδυναμίες τους και από τα ίδια τα αναπότρεπτα γεγονότα της ζωής, τον συμβιβασμό του γάμου και τις δυσκολίες που συναντά το κοινό μονοπάτι δυο αταίριαστων βίων.  Ύστερα, καθώς η αφήγηση κλιμακώνεται, τα συναισθήματα εναλλάσσονται με τρόπο μαγικό, λες κι η "Τρικυμία" είναι ο τρίτος πρωταγωνιστής, εκείνος που εισβάλει στη ζωή των άλλων και καταλύει το δικό τους σύμπαν, που κατατρώει τα πάντα με την αλμύρα και τους παρασύρει σε μια δίνη ολοκληρωτική, αφήνοντας κάποιες ακτίνες φωτός να τους φωτίσουν για να τους ρίξει πάλι πίσω στο σκοτάδι, προτρέποντάς τους να ονειρευτούν, να ζήσουν τη ματαίωση κι ύστερα ξανά να ελπίσουν.

Εκείνος ο κεραυνοβόλος έρωτας που πέρασε πάνω από την Πολέτ και τον Πέτρο σαν σαρωτική καταιγίδα συναντά αρκετά οικογενειακά προσκόμματα και η μετεξέλιξή του έχει σχέση και με τις δικές τους κρυφές αδυναμίες που καλό θα είναι να αποκρύψω για τον μελλοντικό αναγνώστη.   Μονόδρομος φαντάζει για εκείνη η επιστροφή στη γενέτειρά της τον Καναδά, μα όσο και να θέλει να κρυφτεί και να ξεχάσει, έχει πλέον ένα παιδί το Ρωμανό, που κάποια στιγμή μεγαλώνει και σκαλίζει την αλήθεια της καταγωγής του ...

Πρόκειται για μια βαθιά συγκινητική ιστορία, ανθρώπινη, βιωματική, εμπνευσμένη, πρωτότυπη και βουτηγμένη στην αλμύρα του τρικυμισμένου πελάγους . Ας είναι καλοτάξιδη και με ανέμους ούριους.

Απο τις Εκδόσεις Ωκεανός.