Μάθημα ήττας

...έτσι οι Πέρσες μαθαίνουν την καταστροφή του στόλου τους στη Σαλαμίνα

Άτοσσα (μητέρα Ξέρξη): Κι άπαρτη στέκει η Αθήνα ως τώρα;  
Αγγελιαφόρος: Άντρες σαν έχει, σίγουρο είναι κάστρο.
 Άτοσσα: Λέγε πώς έγινε η αρχή της ναυμαχίας; Πρώτοι ριχτήκαν οι Έλληνες, ή ο γιός μου περήφανος για τα καλά καράβια; ...............................  
Αγγελιαφόρος: Ολονυχτίς στη θάλασσα αρμενίζαν οι κυβερνήτες ξάγρυπνους κρατώντας τους ναύτες ................................ ξοπίσω ακολουθούσε ο άλλος στόλος
............................... και μια κραυγή μυριόστομη αντηχούσε:
"Εμπρός , παιδιά των Ελλήνων, λευτερώστε πατρίδα, τέκνα και γυναίκες, των θεών τα ιερά, τους τάφους των προγόνων, τώρα θα πολεμήσετε για όλα"

ΑΙΣΧΥΛΟΥ, ΠΕΡΣΑΙ :    Πρόκειται για το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου και ίσως είναι η πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (και μάλιστα μόνο κατά επτά χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό): πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα. Η πρωτοτυπία της έγκειται ακόμη σε ένα σημείο, οτι βλεπει την ιστορία απο την πλευρά του ηττημένου και όχι του νικητή. Όμως ο Αισχύλος δεν αποδίδει απλά τιμή στους νικητές παρουσιάζοντας λεπτομερειακά τον θρήνο του αντιπάλου των Ελλήνων. Αναλαμβάνοντας τον ρόλο του ιστορικού εξετάζει τα αίτια που οδήγησαν στο αποτέλεσμα, εκφράζοντας ένα διαχρονικό προβληματισμό που αφορά κυρίως στην ετερότητα και προειδοποιεί για τον κίνδυνο που ελλοχεύει οταν υποτιμάς τον «άλλο», την έπαρση, τη φιλοδοξία και την αλαζονεία της εξουσίας.....