
Σε κάτι παραμύθια παλιά για χώρες άλλες ευνομούμενες, συνέβαιναν κι αυτά: Εάν μια σχολική χρονιά ξεκινούσε χωρίς ελπίδες και χωρίς βιβλία, δηλαδή χωρίς μέλλον, τότε οι βασιλιάδες τα μάζευαν, έκοβαν μερικά κεφάλια στην πλατεία, για να ηρεμήσει το πλήθος, κι ύστερα παραδίνονταν κι αυτοί ανήμποροι μα εύθικτοι, στη συνείδηση του λαού τους....
Στα σημερινά παραμύθια δεν υπάρχουν ευθιξίες και άλλα τέτοια.