Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Πράσινη σκούφια και Πράσσειν άλογα

''Πόσα δένδρα κόπηκαν άραγε για να γίνει αυτό;'' αναρωτήθηκε η κοσκινοσκουφίτσα...

'' Αμάν πια με αυτήν την πράσινη παραμυθοανάπτυξη, κοκκινοσκούφα μου, φτάνει! Ελεος! Ας γίνει και κάτι! Εδώ ανοίγουν τα μάτια σου. Κοίτα:ιδέες και προτάσεις για πράσινη ζωή μέσα στην τσιμεντοπλατεία Συντάγματος!'', ακούστηκε η φωνή του λύκου που καραδοκούσε ώρες για να δει τη μικρή να περνάει.
''Και τί είναι αυτά τα μεγαλεία εδώ;'' ρώτησε εκείνη αμέριμνη όπως πάντα.

Ο λύκος την κοίταξε σαφώς υποτιμητικά. ''Καλά, τίποτε δεν έχεις ακούσει; Είναι ρούχα απο ανακυκλωμένα υλικά... Αλλά πού ΄να ξέρεις εσύ μια χωριατοπούλα, απο ανακυκλωμένες σκούφιες....''

''Ναι, αλλά βλέπω και ρούχα απο συνθετικό υλικό και απο πλαστικά. Είναι οικολογικό αυτό; Και μια τηλεόραση γνωστής μάρκας. Ανακυκλωμένο κι αυτό ε; Τι άλλα διαφημιστικά έχεις να μου δείξεις;'' ρώτησε η κοκκινοσκουφίτσα κουνώντας το κεφάλι.

''Δεν είναι διαφήμιση. Είναι νέος τρόπος ζωής! Το Green Design Festival πραγματοποιείται με τη μεγάλη χορηγία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου συμμετέχει ο Δημος της Αθήνας καθώς και το Υπουργείο Περιβάλλοντος. “Βλέπει” την πόλη σαν ένα ζωντανό, διαδραστικό χώρο, φιλόξενο σε νέες ιδέες και παραγωγικές προτάσεις και συνεργάσθηκαν γι αυτό περίπου 150 σχεδιαστες!''

''Tί μου λες λύκε μου; Κι εγώ το πέρασα για διαφήμιση! Τί χαζή που είμαι. Να πάω να ρωτήσω εδώ τα παιδιά. Βρε παιδιά, του Ταμιευτηρίου είστε; Aυτού του Ταμιευτηρίου της κοινής ωφέλειας που λέει κι η γιαγιά μου; Eίναι δυνατόν να κάνετε τόσα έξοδα και να κόβετε τόσα δένδρα για να διαφημισετε τους ντιζάινερ της νέας εποχής; ''

''Ολα αυτά ανακυκλώνονται, μην ανησυχείς κοπέλα μου'' απάντησε ο ένας, ο πιο ξύπνιος. ''Θα ανακυκλωθούν μετά, αλλά τώρα κόπηκαν!'' είπε απότομα το κορίτσι και την αγριοκοίταξε ο ξύπνιος. ''Ασε που η γιαγιά μου θέλει να ξέρει τί τα κάνει το Ταμιευτήριο τα λεφτά της. Είναι και συνταξιούχος και μένει εκεί στην άκρη του δάσους''.

''Το Ταμιευτήριο επενδύει τα χρήματα όπου αυτό αποφασίσει. Κι αυτό εδώ που βλέπετε ήταν μια καλή επιλογή. Εσάς δεν σας αφορά, ούτε της γιαγιά σας'', απάντησε ο ξύπνιος.

''Δεν είναι μόνο οικολόγος, είναι κι ευγενικός'' σκέφτηκε το κορίτσι συνειδητοποιώντας την άγνοιά της περι τα οικολογικά.

''Α, μια ωραία κουμούλα με χώμα σκεπασμένη με χλοοτάπιτα. Και τί ωραία παγκάκια'', ψιθύρισε η κοκκινοσκουφίτσα. ''Τα έφτιαξε η τάδε ανακυκλωτική εταιρεία και τα εκθέτει εδώ'', ακούσθηκε πάλι η φωνή του λύκου.

''Μην είσαι οπισθοδρομική, μικρούλα! Το design, είναι ρήμα, δράση, ενέργεια. Υποδηλώνει το μέλλον, αλλά αφορά το σήμερα και τις δυνατότητές μας ως μονάδες, ως κοινότητες, ως μέρος του πλανήτη μας'', είπε ο κακός ο λύκος εντυπωσιάζοντας την.

''Εκείνο το μοντελάκι εγώ δεν το φοράω για να βγάλω την κοκκινη σκούφια μου'', αντέδρασε εκείνη.

''Ούτε αυτό, που δεν πέτυχε ως πάτωμα και προσπαθείς να μου το πλασάρεις ως ντιζάιν ανακυκλωμένης τουαλέτας, για να μου τη φορέσεις στην περίπτωση που το πάω για Σταχτοπούτα....'', επέμεινε.

''Τις γλαστρούλες γιατί τις έβαλες στην οροφή, πάνω απο τα ξύλα;'' ρώτησε το λύκο κι εκείνος με ύφος περίτεχνο απάντησε ''H πράσινη στέγη αποτελεί κυρίαρχο χαρακτηριστικό του χώρου. Σχεδιάστηκε από μια εταιρία αρχιτεκτονικής τοπίου και αποτελεί μια πρόταση που με τη χρήση μεσογειακών και ενδημικών ειδών, με σκοπό τον εμπλουτισμό της βιοποικιλότητας και τη δημιουργία βιώσιμων οικοσυστημάτων, ανακαλεί την πολυπολιτισμική ανθρωπογεωγραφία ενός σύγχρονου αστικού τόπου......''

''Λύκε μου , Λύκε μου, μη μου λες άλλα!'' έκραξε το καημένο κορίτσι.
''Φεύγω για τη γιαγιά μου τρέχοντας. Με παραμύθιασες καλέ πώς μου τα λές έτσι; Αυτό λέγεται ''πράσινος αυτισμός'' λύκε μου αγαπημένε. Εγώ την σκούφια μου δεν την βάφω πράσινη!
Εγώ αγαπώ το δάσος που ξέρω, τα φυτά που είναι στο χώμα, τα λουλούδια που δεν είναι φυτεμένα στις τσέπες μιας κουρελούς που κρέμασες κακόμοιρε στον τοίχο και στην ταράτσα, για να μου κάνεις τον έξυπνο πρασινο-επιστήμονα!
Αγαπώ τις φυλλωσιές που με κρύβουν όταν με κυνηγάς, αλλά τώρα σε βρίσκω τόσο παραμυθιασμένο που σε λυπάμαι δύστυχε! Το πίστεψες το πράσινο παραμύθι.....''

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εγραψες παραμυθούλα!
εγραψες!
Το παράκαναν πια με τις νέες
ιδέες και τα πράσινα κόλπα τους.

οποιος έτυχε να δει την ''έκθεση''
στραβομουτσούνιαζε κι έφευγε.

Υπέροχα το περιγράφεις.
μπράβο σου
χρ

Ανώνυμος είπε...

ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ. ΗΤΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΦΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

paramythou είπε...

Χρ ναι, κι εγώ στραβομουτσούνιασα αλλά δεν έφυγα αμέσως. Περιεργάστηκα για αρκετή ώρα τριγύρω, αλλά όσο έμενα, τόσο εκνευριζόμουν.

Ανώνυμε φίλε,
δεν λέμε όχι στο να φαίνονται νέοι δημιουργοί.
Αν θέλουν να διαφημιστούν
μπορούν να το κάνουν με τα έξοδά τους. Οχι με τα λεφτά της συνταξιούχας γιαγιάς της κοκκινοσκουφίτσας.

librarian είπε...

Σοφά τα λες όπως σοφά μιλάν τα παραμύθια!

roadartist είπε...

Πέρασα και εγώ.. το Σαββατο.. τράβηξα και φωτογραφίες.. Αυτό το φεστιβάλ, (το οποίο έγινε πρώτη φορά πριν 2 χρόνια το 2008 και άργησε να έρθει η δεύτερη συνέχεια του) με γεμίζει πάντα με ερωτηματικά..
Ενώ φαίνεται να έχει δαπανηθεί χρήμα.. εντούτοις πάντα σαν κάτι να του λείπει.. Σαν να είναι πρόχειρο.
Κάτι κάπως σαν να μη κολλάει..

ΥΓ μερικές αφίσσες κάποιων δημιουργών μου άρεσαν..

paramythou είπε...

Librarian,
τα παραμύθια είναι σοφά,
γιατί είναι της ζωής.

paramythou είπε...

Αν συμφωνείς κι εσύ Αρτιστάκι
που έχεις πείρα απο τέτοια,
τότε κάτι δεν παει καλά εδώ.
Γιατί άλλωστε πρέπει να τρώμε, ότι άχρηστο, ή ό,τι πράσινο μας ταϊζουν?

Ανώνυμος είπε...

Τί έκθεση καλέ;
σαν κάτι απο διαφημιστικό τρέιλερ
μου θύμιζε αυτό...
γιωργής

archaeopteryx είπε...

όπως τα λες παραμυθού.

Πήραν τα όνειρα παλιών δεκαετιών και τα έκαναν βιομηχανία απάτης και κοροϊδίας και λαϊκής καταπίεσης. Δες πόσες παό τις διαφημίσεις, τραπεζών, βιομηχανιών, αυτοκινήτων, παρασιτικών επαγγελμάτων και ζητιάνων έχουν βαφτεί "πράσινα". Τα ίδια τα παλιά με νέα μπογιά. Αφού εξευτελίσαμε τον σοσιαλισμό, την ελευθερία και την Κάρμινα Μπουράνα, τώρα είναι η σειρά της οικολογίας.

agrampelli είπε...

Καλησπερούδια!
;-)

Phivos Nicolaides είπε...

Ωραία παραμύθια με όνομα! Καλή βδομάδα.

paramythou είπε...

Γιωργή ναι, διαφημιστικό τρέιλερ
με τη σφραγίδα του κράτους !

paramythou είπε...

Τιμή μου που περνάς απο τα μέρη μου Αρχαιοπτέρυγα!
Λοιπόν αρνούμαι,
εγώ μια ταπεινή παραμυθού
να συμμετάσχω στο ξεφτίλισμα των πάντων, δεν μου λέει τίποτε πλέον η Κάρμινα Μπουράνα, οι σημαίες του ψευτοσοσιαλισμού και οι κύρηκες μιας πολιτικής ενάντια στον πολίτη, μιας πολιτικής στραγγαλισμού της κοινωνίας, μιας πολιτικής που εξαντλεί τον ''πράσινο χαρακτήρα'' της σε μια διαδρομή με ποδήλατο!

paramythou είπε...

Καλώς βρεθήκαμε Αγραμπελίνα!

paramythou είπε...

Αγαπητέ Φοίβο Νικολαϊδη
χαιρομαι που σε βλέπω απο τη παραμυθογειτονιά.
Λοιπόν δεν φοβάμαι...
Πέρασαν τα χρόνια που τα παραμύθια δεν είχαν όνομα.