".........Μα βέβαια, εκεί βρίσκεται όλο το κακό! Στα λόγια! Έχουμε όλοι μέσα έναν κόσμο πραγμάτων! πώς μπορούμε να συννενοηθούμε, κύριε, αν στα λόγια που λέω, βάζω το νόημα και την αξία των πραγμάτων που είναι μέσα μου, ενώ αυτός που τ' ακούει, αναπόφευκτα τούς δίνει το νόημα και την αξία που έχουν γι΄αυτόν, το νόημα και την αξία αυτού του κόσμου μέσα του; Νομίζουμε πως συννενοούμαστε και δεν συννενοούμαστε ποτέ...."
(Λουίτζι Πιραντέλο,
απο το ’’Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα’’)
απο το ’’Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα’’)
8 σχόλια:
Τουλάχιστον λέμε αυτά που έχουμε μέσα μας και ξέρουμε πως κάναμε το σωστό. Οι άλλοι ας προσπαθούσαν...
Καλό σου βράδυ, Μαίρη
Μαιρούλα μου,
Ο καθένας διαβάζει, μιλάει κι ερμηνεύει υποκειμενικά. Αυτή είναι η γοητεία της ανθρώπινης ύπαρξης ακόμη κι αν καταλήγει σε Βαβέλ!!
Επ΄στρεψα. Καλή επιτυχία στο φεστιβάλ σας μικρή παραμυθού μου
Ξέρουμε πως κάνουμε το σωστό, έχεις δίκο Μηθυμναίε μου. Ομως μερικές φορές σου μπαίνει το σαράκι και σε κατατρώγει... ’’Λες να μπορούσα να κάνω καλύτερα; Λες να μπορούσα και δεν το έκανα; Και μήπως οι άλλοι πήραν αυτό που ήθελα να δώσω, ή κατάλαβαν κάτι άλλο;’’ ερωτηματικά πολλά...έτσι και στον τέλος πολλών παραμυθιών, η αλήθεια είναι κρυμμένη κάπου στο σκοτάδι.
Να είσαι καλά
Καλως ήρθες στα ηλεκτρονικά εδάφη Ιουστίνη μου αεριωθούμενη! Γιατί στα πάτρια εδάφη ήσουν βαστική και πολυπράγμων. Συγχαρητήρια. Πάντα τέτοια, party, συνεδρια και χαμόγελα.
Οσο για τη χρήση του λόγου, έχεις δίκιο για το περί γοητείας της ανθρώπινης ύπαρξης. Ομως η Βαβέλ είχε μέσα της και το σπόρο της καταστροφής. Γι αυτό και η ασυνενοησία, θέλει όρια. Απο ποιόν όμως θα μπουν όρια στην αξία και το νόημα των λόγων του καθενός μας;
Δεν ευσταθούν αυτά. Στο επόμενο παραμύθι που θα μας πεις, θα επανέλθουμε για να σου πούμε τί καταλάβαμε. Και θα δεις οτι ο καθένας θα το έχει δει αλλιώς. Αυτό δεν είναι γοητεία, είναι ασυνεννοησία. Αδυναμία. Ανθρώπινη αδυναμία. Ακόμα και τα χρώματα βλέπουν διαφορετικά τα μάτια μας
Καλέ μου ανώνυμε φίλε, έχεις δίκιο οτι είναι αδυναμία. Η δύναμη είναι να μιλάς άλλη γλώσσα διαφορετική και να προσπαθείς να συνεννοηθείς. Οχι να κρύβεσαι πίσω απο τα λόγια που δεν καταλαβαίνεις.
Ποιός το κάνει όμως αυτό;
Οι πολιτικοί, η τηλεόραση, οι δάσκαλοι, οι καλλιτέχνες, ποιοί; Θα σας το πω το παραμύθι και θα κάνουμε την άσκηση που προτείνεις. Σε ευχαριστώ για την ιδέα.
Μακάρι -κι εστω- αυτά που λέγαμε από μέσα μας, να καταφέρναμε να τα βγάλουμε και προς τα έξω... αλλά που; Και αυτός που ακούει αλλά και αυτος που μιλάει άλλα λένε κι άλλα εννοούνε... άλλα σκέφτοντε και διαφορετικά τα προβάλλουν... το έχουμε αυτο οι Έλληνες...
Δηλαδή έχουμε συνηθίσει στην ανειλικρίνεια; Κακό αυτό και φθοροποιό για τους ανθρώπους και τις σχέσεις τους.
Δημοσίευση σχολίου