Στην Ξάνθη, κηδεύεται σήμερα, ένας λαμπρός έλληνας. Ο δημοσιογράφος Λαμπρος Παπαντωνίου, ο οποίος θα μείνει στην ’’καθαρή’’ σελίδα της ιστορίας της ελληνικής δημοσιογραφίας, ως ο άνθρωπος που αφηγήθηκε τις πιο αληθινές ιστορίες απο το 1975 και μετά.
Ο άνθρωπος αυτός, που πολλές φορές ’’ενόχλησε’’ το σύστημα για να βρει την αλήθεια, μοίραζε καλημέρες στους γύρω του, χωρίς να σκέφτεται αν απευθύνεται στο λευκό, ή τον μαύρο γείτονά του. Αδιάφορος για το χρήμα και την πολυτέλεια και πάντα με το χαμόγελο, ο Λάμπρος Παπαντωνίου ίσως δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό, το οποίο άλλωστε θεωρεί δημοσιογράφους μόνον τους τηλεορασανθρώπους.
Ωστόσο για όσους ασχολήθηκαν με το διπλωματικο ρεπορτάζ, έγινε παράδειγμα ανιδιοτέλειας και μαχητικότητας. Αγαπούσε την πατρίδα του με τρόπο καθολικό και απόλυτο, κι έδινε μάχες γι αυτό. Πολλές φορές με κόστος. Οι τελευταίες ιστορίες που αφηγήθηκε δημιούργησαν αναταραχή και αναπαράχθηκαν απο ελληνικά, διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Σήμερα επιστρέφει στη γη που τον γέννησε, τη Μάνδρα της Ξάνθης, εκεί όπου οι γονείς του βρήκαν φιλόξενο περιβάλλον διωγμένοι απο τη Μικρά Ασία το 1922. Εκεί και το στερνό αντίο απο δικούς και φίλους....
Ο άνθρωπος αυτός, που πολλές φορές ’’ενόχλησε’’ το σύστημα για να βρει την αλήθεια, μοίραζε καλημέρες στους γύρω του, χωρίς να σκέφτεται αν απευθύνεται στο λευκό, ή τον μαύρο γείτονά του. Αδιάφορος για το χρήμα και την πολυτέλεια και πάντα με το χαμόγελο, ο Λάμπρος Παπαντωνίου ίσως δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό, το οποίο άλλωστε θεωρεί δημοσιογράφους μόνον τους τηλεορασανθρώπους.
Ωστόσο για όσους ασχολήθηκαν με το διπλωματικο ρεπορτάζ, έγινε παράδειγμα ανιδιοτέλειας και μαχητικότητας. Αγαπούσε την πατρίδα του με τρόπο καθολικό και απόλυτο, κι έδινε μάχες γι αυτό. Πολλές φορές με κόστος. Οι τελευταίες ιστορίες που αφηγήθηκε δημιούργησαν αναταραχή και αναπαράχθηκαν απο ελληνικά, διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Σήμερα επιστρέφει στη γη που τον γέννησε, τη Μάνδρα της Ξάνθης, εκεί όπου οι γονείς του βρήκαν φιλόξενο περιβάλλον διωγμένοι απο τη Μικρά Ασία το 1922. Εκεί και το στερνό αντίο απο δικούς και φίλους....
4 σχόλια:
Ας αναπαυθεί η ψυχή του ανθρώπου και ας παραδειγματιστούμε απ' τον τρόπο ζωής του , όπως μας τον παρουσίασες Μαίρη!
καλό του ταξίδι
γειά σου μαίρη τα λέμε ΄καλη σου νυχτα
ΣΥΜΠΑΘΕΣΤΑΤΟΣ ΜΑΙΡΟΥΛΑ, ΑΝ ΚΑΙΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΡΕΠΕ ΛΙΓΟ ΣΤΗ ΣΥΝΟΜΩΣΙΟΛΟΓΙΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΕΤΣΙ, ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ...
ΚΑΡΧΑΡΙΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ!!!
Κι εγώ δεν είμαι υπερ της συνομωσιολογίας, αλλά βρε παιδάκι μου, κι αυτή η απάθεια, η άνεση, η ανοχή, ξέρω και γω...
Μήπως το παρακάναμε λέω τώρα
Δημοσίευση σχολίου