Το παρακάτω περιστατικό είναι αληθινό: Σε δήμο της Αττικής, οι γονείς μάζεψαν υπογραφές με αίτημα να λειτουργήσει το νηπιαγωγείο στον Παιδικό Σταθμό και ανατέθηκε στην διευθύντρια να επικοινωνήσει με τις αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου να ενημερωθεί για τις απαραίτητες διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην έκδοση της σχετικής άδειας. Η άδεια αυτή σημειωτέον, έχει ήδη δοθεί σε Ιδιωτικά Νηπιαγωγεία.
Πέμπτη 25 Ιουνίου: Γίνεται προσπάθεια για τηλεφωνική επικοινωνία με το Γραφείο Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Κορωπί. Κανείς δεν απαντά!
Παρασκευή 26 Ιουνίου: Το Γραφείο Πρωτοβάθμιας απαντά. Στην ερώτηση της διευθύντριας για τις νόμιμες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν, προκειμένου ο Δημοτικός Παιδικός Σταθμός να αποκτήσει άδεια λειτουργίας Νηπιαγωγείου, μία υπάλληλος απάντησε απαριθμώντας τις προϋποθέσεις αδειοδότησης των ιδιωτικών παιδικών σταθμών!
Η νηπιαγωγός επικαλείται στη συνέχεια ένα εδάφιο του ΦΕΚ 683/14-4-2009 (σύμφωνα με το οποίο οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που διαθέτουν άδεια από το Υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν χρειάζονται αλλαγή χρήσης για να αποκτήσουν άδεια νηπιαγωγείου) και η υπάλληλος εξηγεί ότι η συγκεκριμένη παράγραφος αφορά μόνον την κτιριακή υποδομή. Αλλά για καλό και για κακό, επειδή δεν γνώριζε τίποτε για τους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς παρέπεμψε τη νηπιαγωγό στο Υπουργείο Παιδείας.
Στη συνέχεια η νηπιαγωγός επικοινωνεί τηλεφωνικά με το Υπουργείο και συγκεκριμένα με τη Δι/νση Σπουδών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ρωτά για τις προϋποθέσεις έκδοσης της πολυπόθητης άδειας που θα δώσει την ευκαιρία να λειτουργήσει νόμιμα το Νηπιαγωγείο. Η υπάλληλος της απαντά ότι ’’δεν έχει καμία ενημέρωση και δεν μπορεί να πει τίποτε γιατί υπάρχουν πολλές δικαστικές προσφυγές και το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο’’! Γι αυτό τηλεφωνήστε –προέτρεψε τη νηπιαγωγό- σε καμία ώρα για να μιλήσετε με τον Αναπληρωτή Δ/ντη κ.τάδε, ή τη Δευτέρα, με τον Δ/ντή κ.δείνα.
Η ταλαίπωρη νηπιαγωγός απευθύνεται στον πρώτο αλλά εκείνος δεν δέχεται να την ενημερώσει. Όταν εκείνη επικαλείται το ΦΕΚ, εκείνος την παραπέμπει ’’σε εκείνους που έβγαλαν το ΦΕΚ’’ όπως είπε, δηλαδή στο Κέντρο Επιχειρησιακών Ερευνών.
Εκείνη τηλεφωνεί στην υπηρεσία αυτή και η αρμόδια υπάλληλος, αφού ξαφνιάστηκε με το γεγονός οτι ο κ.τάδε δεν την ενημέρωσε ’’ενώ γνωρίζει τα πάντα’’, είπε ότι το Υπουργείο Παιδείας δίνει άδεια λειτουργίας Νηπιαγωγείου ΜΟΝΟ στους ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ των ιδιωτικών Παιδικών Σταθμών. Ανέφερε επίσης ότι υπάρχει μία εγκύκλιος σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται στα παιδιά ηλικίας 6 ετών, να εγγραφούν στο Δημοτικό Σχολείο, χωρίς βεβαίωση παρακολούθησης Νηπιαγωγείου, μόνο για το σχ.έτος 2009-2010. Η ίδια υπάλληλος επισήμανε ωστόσο οτι η παραπάνω εξαίρεση έγινε, διότι πέρυσι παρά την απαγόρευση φιλοξενίας νηπίων πέντε ετών στους Παιδικούς Σταθμούς, κάποιοι Δημοτικοί Σταθμοί κράτησαν πεντάχρονα παιδιά ΠΑΡΑΤΥΠΑ. Πρόσθεσε μάλιστα με νόημα οτι και τώρα μπορούν τα νήπια να παραμείνουν στον παιδικό σταθμό με απόφαση που ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ των Δήμων και των Δ.Σ. των Παιδικών Σταθμών, και ΙΣΩΣ να μην ζητηθεί πιστοποίηση παρακολούθησης νηπιαγωγείου ούτε το επόμενο σχολικό έτος!!!
Δευτέρα, 29 Ιουνίου: Επίμονη και νομιμόφρων η νηπιαγωγός, επιχειρεί να επικοινωνήσει με τον κ.δείνα αλλά είναι συνεχώς απασχολημένος. Μιλά με άλλη υπάλληλο του Κέντρου Επιχειρησιακών Ερευνών και ζητά κάποια εγκύκλιο, που να αφορά τουλάχιστον ’’απαγόρευση λειτουργίας νηπιαγωγείου στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς’’. Η υπάλληλος την παραπέμπει βιαστικά στο Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της περιοχής και της κλείνει το τηλέφωνο.
Χωρίς να χάνει το κουράγιο της η τυπική νηπιαγωγός, επιμένει στις προσπάθειες. ’’Υποβαθμίζουν τη δουλειά μας’’ σκέφτεται καθώς σχηματίζει ακόμα ένα νούμερο. (Βλέπετε, οι νηπιαγωγοί στους Δημοτικούς Σταθμούς είναι κυρίως εργαζόμενες με τα πτυχία τους, μετά απο εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ κλπ, και όχι άπειρα κοριτσάκια που κάνουν άσκηση για να πάρουν το πανεπιστημιακό τους δίπλωμα σε ιδιωτικούς σταθμούς).
Τέλος, καταφέρνει να έλθει σε επικοινωνία με το Γραφείο Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Κορωπίου. Επιμένει. Επιμένει. Τελικά λαμβάνει ένα φαξ με την απόφαση του υφυπουργού Παιδείας κ. Λυκουρέντζου σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται για το σχολικό έτος 2009-2010 να εγγραφούν τα παιδιά στο Δημοτικό Σχολείο χωρίς βεβαίωση παρακολούθησης νηπιαγωγείου....
Τελικά αυτό το αθάνατο ελληνικό κράτος, δεν έχει ανάγκη απο λειτουργούς. Δημόσιους υπάλληλους θέλει, με τη σημασία που δίνουμε όλοι μας στον όρο αυτό. Υπάλληλους ανεύθυνους, υποβαθμισμένους, άβουλους. Για να διαιωνίζεται η ανευθυνότητα και η προχειρότητα. Για να είναι όλα στον αερα!
6 σχόλια:
ταλαιπωρια ... κανονικα για αυτο δεν επρεπε να ειχαν ενημερωθει οι παιδικοι σταθμοι ολοι χωρις να το ψαχνει μια μηπιαγωγος???
A8anath Ellada!
Τι να πω??
Χαίρε ...Κράτος αμέτρητοοο!!!
:)))
Συγχαρητήρια στην Δ/ντρια για τις προσπάθειες που κατέβαλε. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Επειδή είναι όμως κρίμα οι προσπάθειες αυτές να πάνε χαμένες εύχομαι να τις συνεχίσει μέχρι να δικαιωθεί. Τρόποι πολλοί, αποτέλεσμα - δυστυχώς -αβέβαιο. Αναρωτιέμαι όμως, μήπως πρέπει κι εμείς να ξυπνήσουμε από το λήθαργο που έχουμε πέσει, και να αρχίσουμε όλοι μαζί να απαιτούμε τα δικαιώματά μας (στην προκειμένη περίπτωση για σωστή ενημέρωση)και να μην επαναπαυόμαστε σε αυτά που μας λέει ο κάθε ανεύθυνος υπάλληλος κλπ. συμβάλλοντας έτσι στην διαιώνιση της ανευθυνότητας και προχειρότητας ?
Καλή μου Marlou,
κανονικά, θα έπρεπε να είναι τα πράγματα όπως τα λες. Ομως σε ποιά χώρα;
Ναι Μ... Η η Ελλάδα είναι Αθάνατη, και οι έλληνες θνητοί.....
Μαριάννα μου έχεις κι εσυ πολλές εμπειρίες απο το περίφημο κράτος. Με λυπεί πάντως, όπου το βρίσκω μπροστά μου...
Κατερίνα μου γειάσου, πολύ χαίρομαι που σε βλέπουμε στην παρεα. Είναι σίγουρο οτι το δικό μας λήθαργο διαιωνίζει τα κακώς κείμενα. Είμαστε πολλοί που δεν μας αρέσει. Είμαστε όμως σκορπισμένοι και αυτό δεν βοηθάει να αντιδράσουμε...
φιλιά
Η ευθύνη του λαού απέναντι στον Γ. Παπανδρέου
Πριν τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009, σαν υπεύθυνος πολίτης αποφάσισα να καθίσω στο λάπτοπ μου και να ψάξω την πορεία του ανθρώπου που λέγεται Γιώργος Παπανδρέου. Μπήκα λοιπόν στα ''ΝΕΑ'' πήγα στην αναζήτηση ειδήσεων και πληκτρολόγησα ''Παπανδρέου''. Μου έβγαλε κάποιες χιλιάδες ειδήσεις ως αποτέλεσμα και αποφάσισα να μεταφερθώ στην περίοδο 1996-2004 που κατείχε κυβερνητικές θέσεις και να βρω το ''έργο'' του.
Έφτιαξα λοιπόν έναν μεγάλο φραπέ, κάθισα αναπαυτικά στην θέση μου και για ώρες πολλές περιπλανήθηκα στα νέα των ''ΝΕΩΝ''.
Τι βρήκα? Ταξίδια. Πολλά ταξίδια κυρίως σε Τουρκία, Αμερική και λιγότερα στο υπόλοιπο του κόσμου. Πέρα από αυτά? Συναντήσεις. Με πολύ κόσμο. Με υπουργούς, πρεσβευτές, στελέχη κρατικών μηχανισμών και ιδιωτικών ετικετών. Πέρα από αυτά δεξιώσεις, μίτινγκ, υπογραφές μνημονίων χαμηλής έντασης, φόρουμ κλπ.
Μετά από μερικές εκατοντάδες αποτελέσματα που επικεντρώνονταν σε περιγραφή γεγονότων αποφάσισα να επιμείνω περισσότερο σε γνώμες παρά σε γεγονότα για να βρω επιτέλους τι κερδίσαμε από όλες αυτές τις συναντήσεις. Τι βρήκα? Τίποτα.
Τόσα χρόνια ταξιδιών, συναντήσεων και διαπραγματεύσεων και τίποτα το χειροπιαστό. Μια συνθήκη ρε παιδί μου που να δεσμεύει κάποιον λαό απέναντι μας σε κάτι. Το απόλυτο τίποτα.
Η αλήθεια είναι ότι δυσανασχέτησα λίγο. Σκέφτηκα, ένας άνθρωπος με τέτοια πορεία, τι τύχη μπορεί να έχει σαν πρωθυπουργός της χώρας?
Την απάντηση την βλέπω ανάγλυφα ζωγραφισμένη μπροστά μου σήμερα.
Υπάρχει διάχυτη, σε μερίδα της κοινωνίας, η άποψη ότι ο πρωθυπουργός μας θα ένιωθε πιο άνετα ως πρόεδρος μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης με εξειδίκευση πάνω στην κλιματική αλλαγή του πλανήτη εως το 2060. Ωστόσο εμείς τον εξουσιοδοτήσαμε να ενεργεί αντί υμών σε εθνικό επίπεδο μέχρι το μακρινό και σκοτεινό 2013. Τότε θα ''ξαναμιλήσουμε''.
Τι θα πούμε άραγε?
http://29-26.blogspot.com/2010/06/blog-post_27.html
Δημοσίευση σχολίου