Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Μια παλιά ιστορία απο τη Νίσυρο

Περίμενα με ανυπομονησία να βγει το καινούργιο της αγαπημένης φίλης, της Ιουστίνης. Και νάτο. Επίσημη τιμητική του η αποψινή, αφού παρουσιάζεται σε μια όμορφη γιορτή στο Κινγκ Τζορτζ απο την ίδια και τις εκδόσεις Ψυχογιός



Το «Για την αγάπη των άλλων», της Ιουστίνης Φραγκούλη- Aργύρη, γράφτηκε με αφορμή τη ζωή μιας υπαρκτής γυναίκας, στο πρόσφατο παρελθόν, μόλις μερικές δεκαετίες πίσω. Γυναίκες όπως η Τζανή, η κοπέλα από καλή οικογένεια, με μόρφωση και ξένες γλώσσες, που έρχεται να ζήσει με τον άντρα της στο άγονο και δαρμένο από τους ανέμους νησί της Νισύρου. Ο άντρας της άξιος τεχνίτης, μα κατώτερος της στη μόρφωση και την κοινωνική τάξη, ξενιτεύεται, ενάντια στη θέληση της , στην Αμερική πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσει να γίνει άξιος της και να της προσφέρει τη ζωή που της αξίζει.


Αντί όμως να της προσφέρει το όνειρο, την καταδικάζει σε μια ζωή χωρίς άντρα, να αφήσει τις λεπτεπίλεπτες ασχολίες που ήταν μέχρι τότε συνηθισμένη, το κέντημα, τον αργαλειό και τη ζωγραφική και να ζωστεί την αξίνα και τη τσάπα για να καλλιεργήσει τα άγονα κτήματα τους και να ζήσει τα τρία παιδιά της. Μεγαλώνει τα παιδιά της με την πίκρα στην καρδιά γιατί ο ξενιτεμένες άντρας της, ο Μπρούκλης όπως τον αποκαλούν οι συντοπίτες του, δεν της στέλνει ποτέ ένα γράμμα, δυο λόγια, να ξέρει πως είναι καλά, φοβάται να εκθέσει στα μορφωμένα μάτια της τη δική του αγραμματοσύνη. Της στέλνει μόνο κάθε τόσο ένα φάκελο με μια άγραφη κάρτα της Νέας Υόρκης και πράσινα δολάρια που αυτή κρύβει στο στρώμα ή τα κάνει λίρες και κοσμήματα για την προίκα της κόρης της και τις σπουδές των αγοριών της.



Η Τζανή βάζει όλες τις κάρτες του άντρα της στον καθρέφτη της σάλας και κρύβει την ντροπή και τον πόνο της περπατώντας σκυφτή με το μαντήλι σφιχτά δεμένο για να κρύβεται από τον κόσμο. Ντρέπεται την κακογλωσσιά και τα σχόλια που θέλουν τον άντρα της να την έχει ξεχάσει και να έχει ξαναπαντρευτεί. Τα χρόνια περνούν, τα παιδιά μεγαλώνουν, η κόρη, η Μαργαρίτα (στη φωτο), προικισμένη με ευφυΐα και τη δυνατή θέληση της μάνας της σπουδάζει στη Ρόδο. Εκεί γνωρίζει τον έρωτα της ζωής της. Όταν ο αγαπημένος της και ο αδερφός της φεύγουν από τα ιταλοκρατούμενα δωδεκάνησσα για την Ελλάδα για να σπουδάσουν και τους βρίσκει εκεί ο πόλεμος και η Κατοχή, η Μαργαρίτα, θα κάνει μεγάλες θυσίες: Ξεπουλάει κρυφά από τη μάνα της την προίκα της για να συντηρήσει τον αγαπημένο της.
Δε ζει παρά με την ελπίδα να τον δει να γυρίσει με το δίπλωμα και την άδεια του δικηγόρου και να παντρευτούν. Ο γάμος τους θα λύσει και τα χέρια του αδερφού της και της αγαπημένης φίλης της που δεν μπορούν να παντρευτούν όσο εκείνη είναι ανύπαντρη και κοντά σε αυτούς άλλοι νέοι και νέες περιμένουν και αυτοί τη σειρά τους.


Ο αγαπημένος όμως της Μαργαρίτας αποδεικνύεται λίγος. Όταν κάποτε έρχεται η πολυπόθητη λευτεριά και η Ένωση με την Ελλάδα και γυρίζουν στο νησί τα ξενιτεμένα παλικάρια, μόνο ο αδερφός της Μαργαρίτας θα γυρίσει, ο αγαπημένος της θα την προδώσει και θα της δώσει το μεγαλύτερο χτύπημα τη μέρα που περιμένει τη μεγαλύτερη χαρά στη ζωή της. Η προδοσία όμως του αγαπημένου της Μαργαρίτας, θα ενεργήσει σαν καταλύτης στις ζωές άλλων προκαλώντας αλυσσιδωτές αντιδράσεις.


Ο σύγχρονος άνθρωπος της πόλης μπορεί να παραξενευτεί, να θεωρήσει υπερβολικές τις αντιδράσεις. Θα εκπλαγεί γιατί δεν ξέρει, δεν έχει μάθει να υποτάσσει το εγώ του στους απαράβατους κανόνες της ηθικής και του δέοντος που ρύθμιζαν αιώνες τώρα τις ζωές των ανθρώπων στις μικρές κλειστές κοινωνίες, όπως το νησί της Μαργαρίτας. Ο άντρας δεν μπορεί ποτέ να παντρευτεί αν έχει αδερφή ανύπαντρη



Η Μαργαρίτα όμως, όπως και η μάνα της πριν από εκείνη και όλες οι γυναίκες της γενιάς της πριν από εκείνη τους ήξεραν και τους σέβονταν τους κανόνες αυτούς. Και η πληγωμένη Μαργαρίτα, θα θάψει τα όνειρά της, θα κάνει την καρδιά της κόμπο και θα θυσιάσει τον έρωτα που δε στάθηκε άξιός της για να ζήσουν οι άλλοι.


« Η ζωή είναι μεγαλύτερη από την αγάπη», έλεγε πάντα η μάνα της και η Μαργαρίτα αυτό θα αποδείξει με τη θυσία της. Η αγάπη των άλλων είναι ο οδηγός στις αποφάσεις της.Το βιβλίο της Ιουστίνης Φραγκούλη - Αργύρη , είναι ξεχωριστό. Είναι ένα βιβλίο με ουσιαστικό περιεχόμενο γιατί βασίζεται στις αλήθειες της ζωής...
Ο Τζον Κατσιματίδης, εξέχων μέλος της ελληνικής ομογένειας των ΗΠΑ, θα ζήσει πτυχές της ιστορίας της οικογένειας μέσα απο αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο. Καλοτάξιδο να είναι Ιουστινάκι! Εύχομαι να εμπνέεσαι παντα, για να μας μεταφέρεις όμορφες ιστορίες ζωής.

6 σχόλια:

librarian είπε...

Τι όμορφο να έχεις φίλους ανθρώπους που γράφουν ιστορίες!
Καλοτάξιδο και από εμένα!
Οι φωτογραφίες από το βιβλίο είναι;

Γεφυριστές είπε...

H Ιουστίνη χτύπησε αλλά χτύπησε με άλλον τρόπο αυτή τη φορά. Κάτι μου λέει ότι η Μαργαρίτα της θα με κατακτήσει. Να ΄ναι καλά να μας προσφέρει πάντα!
Σε φιλώ Μαίρη

paramythou είπε...

Οι φωτογραφίες είναι απο την πραγματικότητα καλέ μου librarian.
Η πραγματικότητα ξεχειλίζει απο το βιβλίο αυτό.
Χθες στην παρουσίαση, ήταν χειμαρρώδης και καταιγιστικός, ο λόγος της εξαδέλφης της Μαργαρίτας του βιβλίου (και μητέρας του Τζον Κατσιματίδη που επίσης ήταν παρών) που έζησε απο κοντά όλες τις στιγμές αυτής της σπουδαίας καταγραφής.

Και επίσης, ναι. Εμείς οι μανιώδεις με τις ιστορίες, αγαπάμε πολύ και τους ανθρώπους που τις φέρνουν κοντά μας.

paramythou είπε...

Αλέκα μου ναι, χτύπησε η Ιουστίνη για τα καλά!
Καλή επίτυχία να έχει...
φιλιά κι απο εμένα

Justine's Blog είπε...

Αγαπημένη μου παραμυθού,
Μου χρωστάς συνάντηση τετ α τετ χωρίς βιασύνες, αργόσυρτη κι αγαπητική γιατί έχουμε να πούμε πολλά της διττής μας φύσης.
Και πόσο πιο παραμυθένια έγραψες την ιστορία της Νισσύρου, που πέρασε απο τα μάτια σου και την καρδιά σου.
Σε γλυκοφιλώ

ΥΓ. Ευχαριστώ και την Αλέκα για τη μεγαλοσύνη και τη γενναιοδωρία της πάντοτε. Αυτές οι γνωριμίες κάνουν τη ζωή να μοιάζει παραμύθι!

paramythou είπε...

Ναι Ιουστίνη, ετοίμασε καφεδάκι, κι έρχομαι!
Φιλιά κι ευχές για πολλές επιτυχίες.