απο την Πόλη έρχομαι, και παραμύθι φέρνω

Η, όπως Ηλιος
Ρ, όπως Ρόδι
Ω, όπως Ωρα
Ε, όπως Ελλάδα!
Σ, όπως Σπίτι!

Οχι δεν είναι ένα οποιοδήποτε νηπιαγωγείο. Στα πεντάχρονα, εξάχρονα και μεγαλύτερα ακόμα δίγλωσσα παιδιά της Κωνσταντινούπολης, μιλά η δασκάλα με χαμόγελο..... και με τη βεβαιότητα ότι αφού πλέον βρέθηκαν μαζί στην αίθουσα αυτή του Σισμανόγλειου Μεγάρου, τώρα πλέον ίσως μπορούν οι γονείς τους να ελπίζουν οτι τα παιδιά τους θα κρατήσουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό της πατρίδας ζωντανό.

Η συρρίκνωση του ελληνισμού της Πόλης δεν ανατρέπεται βέβαια και αυτό το ξέρουν καλά οι ιθύνοντες. Τουλάχιστον οι τελευταίοι, ας φυλάνε Θερμοπύλες, που απλά μεταφράζεται στο να ζουν αξιοπρεπώς ως έλληνες, φυλάσσοντας μέσα τους κομμάτια του πολιτισμού τους, περήφανα, χωρίς να γκρεμίζουν κομμάτια απο Βυζαντινά τείχη, χωρίς λαμογιές και κόλπα αθηναϊκά.....

Οι φωτό αποκαλύπτουν με πόσο ενθουσιασμό δουλεύουν την εκμάθηση της γλώσσας οι δασκάλες με τα παιδιά.

...και οι κανόνες συμπεριφοράς, εντός του εκπαιδευτικού προγράμματος φυσικά....

Τα ελληνικά βρήκαν τη θέση τους στον χάρτη των διδασκόμενων ξένων γλωσσών στην Τουρκία μάλλον κάπως…… αργά..... Όμως κάλλιο αργά, παρά ποτέ! Το Υπουργικό Συμβούλιο της Τουρκίας, ενέκρινε, με τις υπογραφές 27 υπουργών, στις 13 Ιανουαρίου τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε κρατικούς και ιδιωτικούς οργανισμούς. Πρόοδος!

Στα τουρκικά φροντιστήρια τα αγγλικά διδάσκονται εδώ και περίπου 50 χρόνια, ενώ εδώ και δεκαετίες διδάσκονται τα γερμανικά, τα ισπανικά, γαλλικά, ιταλικά, ρωσικά κ. ά. Τα κινεζικά άρχισαν να διδάσκονται το 1997 και οι τελευταίες γλώσσες που πήραν έγκριση -πριν από τα ελληνικά- ήταν τα εβραϊκά και τα ολλανδικά.

Το Ελληνικό Προξενείο είχε αρχίσει ήδη τη διδασκαλία στα παιδιά των ελληνικών οικογενειών όμως τώρα, στόχος είναι να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο Ινστιτούτο κατά τα πρότυπα του γερμανικού Γκαίτε, ή του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Η δε ζήτηση για εκμάθηση ελληνικών αυξήθηκε πολύ και οι ενδιαφερόμενοι να διδαχθούν δεν είναι μόνον έλληνες, καθώς το ‘’προξενικό φροντιστήριο’’ λειτουργεί αυτή τη στιγμή , με οκτώ διδάσκοντες που παρέχουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά(!), στις αίθουσες του Σισμανόγλειου Μεγάρου δωρεάν και όπως μας είπε ο Ελληνας πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη κ. Β.Μπορνόβας, τώρα μαθαίνουν ελληνικά περίπου 350 άτομα ηλικίας έως και 40 ετών.

Μαθήματα γίνονται όλες τις ημέρες της εβδομάδας, ακόμα και το Σαββατοκύριακο. Μάλιστα, η ζήτηση είναι τέτοια που δεν επαρκούν οι χώροι του Σισμανόγλειου Μεγάρου και η σκέψη είναι να μεταστεγαστούν κάπου αλλού στην περιοχή, οι λιλιπούτιοι μαθητές.

Εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο φροντιστήριο, και φυσικά εκτός ωραρίου σχολείου, εκπαιδευτικοί που βρίσκονται στην Πόλη αποσπασμένοι στα εκεί Δημοτικά και Γυμνάσια, την ίδια ώρα που συνάδελφοί τους στην ‘’πατρίδα’’ επενδύουν τις ώρες τους σε ‘’μαύρη εργασία’’ που μεταφράζεται σε λίγες ώρες ιδιαίτερων μαθημάτων που θα προσφέρουν μια οικονομική ανάσα….

Στο φροντιστήριο διδάσκουν δύο Ελληνίδες Εκπαιδευτικοί, που είναι Εξειδικευμένες στη διδασκαλία της Ελληνικής (τα Ε κεφαλαία, σε ένδειξη Εκτίμησης) για αλλόγλωσσους. Είχα την τιμή να γνωρίσω στην Πόλη και την δασκάλα Αγάπη Παπαδοπούλου και την Μαρία Πλουσίου που έχει κάνει τουρκικές σπουδές και είδα στα μάτια τους και στην ψυχή τους την αγάπη για την Ελλάδα, τη γλώσσα της και το μέλλον της. Σπάνιο αυτό και σπουδαίο να το συναντάς σε μια γωνιά της γειτονιάς του Πέραν, αλλά μάταια να το αναζητάς σε κτίρια και γραφεία των Αθηνών….

Μια έκπληξη με περίμενε σε ένα βιβλίο ανοιχτό της αίθουσας....

Ενα παραμύθι. Παραμύθι ελληνικό. Μα, πώς βρέθηκε εδώ;Κάποιος με είδε παραμυθοπαρμένη, σκέφτομαι, και το έριξε στο δρόμο μου. Παράξενο. ''Ο παράξενος Πραματευτής''. Ταξίδεψε ως εδώ, στη γειτονιά του Πέραν και μια κοπέλα λεπτή και ντελικάτη σαν πριγκίπησα παραμυθένια κι αυτή, το μάζεψε, το ζέστανε και το μετέφρασε με την αγάπη της. Για να το μεταδώσει με τη σειρά της σε όσους θέλουν να το ακούσουν. Ύστερα, έφτιαξε και τις εικόνες. Τα χρώματα ζεστά και ζωντανά μιλούν όλες τις γλώσσες. Φυλλομετρώ και βλέπω την πόλη που κοιμάται.... μα όχι. Κάποιοι την κρατούν ξύπνια νομίζω. Το μυστικό του παραμυθιού βρίσκεται στο αίνιγμα - ποίημα που ανοίγει το κλειδί...

Αγαπητή Μαρία Πλουσίου πολλά έχουν να κερδίσουν απο την προσφορά σου, όσοι είναι γύρω σου. Κάνεις πλούσιους τους τούρκους και τους έλληνες μαθητές σου. Εύχομαι και άλλα τέτοια. Συγχαρητήρια!

Ας με συγχωρήσει ο διεθνής μας Ελληνας Κώστας Τσόκλης που δίνει τις μέρες αυτές το παρόν με τα έργα του σε άλλο όροφο του Σισμανόγλειου Μεγάρου της Πόλης. Αλλωστε ο paramythotopos ασχολήθηκε με με την ''Απρονοησία του Προμηθέα'' σε παλαιότερη ανάρτηση. Τον Ευχαριστώ.