Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Φωνές μεταξένιων γυναικών απο το υπόγειο

Ο ανυποψίαστος διαβάτης του πεζόδρομου της Κοραή, προσπερνά και αγνοεί παντελώς το «κάτι» που συμβαίνει στο υπόγειο του Αστυ.  

Εκεί στο Underground όπως λέγεται σήμερα -εκεί στη στοά-  που κάποτε,μικρομαγαζάτορες συντηρούσαν το μύθο της παλιάς Αθήνας κι ανάμεσά τους ένας πιτσιρικάς ανεβοκατέβαινε με το δίσκο μεταφέροντας καφέδες στα εμπορικά καταστήματα της περιοχής, εκεί, η θεατρική ανάσα και ψυχή είναι ενεργής, δυνατή και συμπαγής σαν «Πέτρα».

Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερος χώρος για να παρουσιασθεί το έργο της Βάνας Πεφάνη «Μεταξωτές Γυναίκες» από τον Πολυχώρο Underground. Πολλά θέατρα της mainstream σκηνής θα ζήλευαν αυτό το απόλυτο ταίριασμα που συμβαίνει εκεί τα βράδια Παρασκευής, Σαββάτου και Κυριακής.  Μια ομάδα ηθοποιών ζωντανεύει μια ιστορία απ' αυτές που αγνοούμε, ή -επειδή εθελοτυφλούμε- δεν θέλουμε να ξέρουμε και συμβαίνουν συνήθως σε υγρά υπόγεια διαμερίσματα, σε εγκαταλελειμένα σπίτια, ή σε μέρη που κανείς δεν θέλει να παραδεχθεί οτι επισκέφθηκε.  

Η ζωή των ενοίκων μιας πολυκατοικίας αναστατώνεται ξαφνικά όταν η Ωρόρ απο τη Νιγηρία, που ζούσε στο υπόγειο διαμέρισμα, πέφτει απο την ταράτσα.  Ο θάνατός της και η αποκάλυψη μιας σπείρας trafficking τους θέτει όλους προ των ευθυνών τους, καθώς οι μάσκες για όλους πέφτουν και αλήθειες αναδύονται στο μικρόκοσμό τους. Αποκαλύπτονται αλήθειες για αισθήματα φοβικά και νοσηρά, τον ρατσισμό που έχουν μέσα τους, την αδιαφορία, τις καταπιεσμένες επιθυμίες και τα πάθη τους, τα ένοχα μυστικά που τους κατατρέχουν...


Το φάντασμα της όμορφης μεταξένιας Ωρόρ στοιχειώνει τις ζωές όλων, που είναι χαρακτήρες διαφορετικοί, πλασμένοι με μαεστρία και υλικά αριστοτεχνικά μοιρασμένα. Μια ολόκληρη κοινωνική τάξη αποδομείται, μέσα στην κρίση και την ηθική κατάπτωση, ενώ μέχρι την στιγμή της ανακάλυψης για το τί γίνεται στο υπόγειο της πολυκατοικίας, όλοι ζούσαν τα μικρά τους δράματα καλυμένα με ένα πέπλο σιωπηλής ευδαιμονίας...

Η Ωρόρ που έζησε μέσα στην ταπείνωση και το αδιέξοδο απο τη στιγμή που η δική της οικογένεια την πούλησε για να ζήσουν τα υπόλοιπα αδέλφια της, δίνει μόνη της τη λύση στην υπόγεια ζωή της.  Απο εκείνη τη στιγμή και μετά, υπάρχει και ζει για τον κοινωνικό της περίγυρο. Γιατί μέχρι τη στιγμή εκείνη δεν ζούσε.  Όλοι αγνοούσαν, ή έκαναν πως αγνοούσαν το δράμα της κοπέλας αυτής που συνεχιζόταν κάτω απο τα δικά τους διαμερίσματα.  Μπαίνει όμως νεκρή στις ζωές τους δυναμικά και ως δια μαγείας κάνει τα προβλήματα να εμφανιστούν, τις αλήθειες να λάμψουν, την ιστορία τόσων και τόσων γυναικών να ειπωθεί...

Είναι δύσκολο για έναν απαιτητικό θεατή να μη σχολιάσει την εξαιρετική δουλειά που έγινε γι αυτήν την παράσταση.  Οι ηθοποιοί, διαλεγμένοι ένας προς έναν με ερμηνείες δυνατές, με ταρακούνησαν και σα να μου χτύπησαν την πλάτη μου διεμήνυσαν οτι κάθε τέτοια ιστορία που συμβαίνει δίπλα ή παραδίπλα, δεν πρέπει να παραμένει στη συγκάλυψη και τη σιωπή, όπως στη σιωπή έζησε η Ωρόρ.




Ως εργάτης του λόγου, δεν μπορώ να παραβλέψω τον καταιγιστικό ρυθμό της παράστασης, του κειμένου και των λέξεων, που έτρεξε μέσα μου και με συνεπήρε. Βασικό ρόλο εδώ έπαιξε και η πολυτάλαντη Ελευθερία Κόμη που συνεργάστηκε με τους ηθοποιούς ως προς την κίνηση δομώντας προοδευτικά την ιδέα της Βάνας Πεφάνη. Επίσης η Στέλλα Κάλτσου με τους φωτισμούς της, συνέβαλε ιδιαιτέρως στην υποβλητική ατμόσφαιρα που απλώθηκε στην αίθουσα.

Εξαιρετική επιτυχία του αγαπημένου Ιάκωβου Μυλωνά, το γεγονός οτι το κορίτσι στο διπλανό μου κάθισμα, μου σχολίασε χαρακτηριστικά γι αυτόν :"Τον μίσησα!".  Εάν δεν είναι αυτό επιτυχία για έναν ηθοποιό που έχει κατα κανόνα παίξει τον "καλό" χαρακτήρα, τότε τί είναι; Πειστικότατος και ο Βασίλης Αφεντούλης, έξοχη η Μαρία Καβουκίδου, πολύ ιδιαίτερες οι παρουσίες της Σιμόνης Γιαννάτου, Σοφίας Μανωλάκου, Νικολίνας Μουαίμη, Αγγελικής Καρυστινού.  Δεν έχω λόγια για την Αυγή (Ωρόρα) Μαργιον.  Με καθήλωσε με τη φωνή και την κίνησή της.  Επιλογή εξαιρετική.


Το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι της Βάνας Πεφάνη.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Λυντζέρη.

Προλαβαίνετε ακόμη για λίγο. Μην χάσετε τις Μεταξωτές Γυναίκες

 Στο υπόγειο του ΑΣΤΥ. Underground στην Κοραή 4.
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00
(και μία μεταμεσονύκτια παράσταση το Σάββατο)


Και δυο λόγια για την "Πέτρα".  Σας προϊδέασα στην πρώτη παράγραφο και δεν κρατιέμαι, θα σας το πω.  Ο Κώστας Αρζόγλου και μαζί του 30 συνοδοιπόροι, ονειρεύονται και κάνουν πράματα και θάμματα. Αυτή είναι η "Πέτρα".

Σύντομα, ξεκινάει ένας πρωτοποριακός κύκλος μαθημάτων με τη μορφή ανοιχτών προβών με τίτλο: "Απ' τη μεριά της Ιοκάστης" πάνω στον Οιδίποδα Τύραννο.  Θα γίνονται τρεις φορές την εβδομάδα  για 3 μήνες και η παράσταση θα παρουσιαστεί στον Πολυχώρο Underground.  Οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν την επιλογή να παρακολουθήσουν μεμονωμένες πρόβες, είτε συγκεκριμένο αριθμό προβών και θα έχουν την ευκαιρία να εντρυφήσουν στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα απο τη μεριά της Ιοκάστης.  Μέσα απο τον κόσμο της...

Δεν υπάρχουν σχόλια: